Poëzie I: gedicht op maat bij een vliegend paard

Toos van Holstein, Dandelion, brons

Ik ben weer eens voor een poosje verdwenen onder de internetradarhorizon. Gevlogen zogezegd. Niet als een vogel, maar als een paard. Cryptisch? Lees vooral verder.
Maar als ik onder die horizon zit, zorg ik toch altijd trouw voor een paar speciale blogafleveringen. Gewoon enkele, van te voren klaar gezette, korte stukjes.

Rob Van de Zande

Dichterlijke stukjes in dit geval. Ik kreeg een tijdje geleden namelijk een verzoek van de mij toen nog onbekende Rob Van de Zande. Een Vlaams dichter die, zoals hij zelf meldt op zijn website http://robvandezande.blogspot.nl/, gespecialiseerd is in klassiek dichtwerk. In zowel het episch als lyrische genre. Mocht hij een dichtwerk maken bij een bronzen beeld van mijn hand waardoor hij zich zeer getroffen voelde. Hoe zou ik zo’n verzoek kunnen weigeren. Wil mijn kunstenaarsego ten slotte niet regelmatig worden gestreeld?

Rob Van de Zande kwam, om kennis te maken, daarvoor zelfs vanuit zijn woonomgeving Gent in het vlakke Vlaamse land naar mijn toenmalige expositie in Diepenheim in het verre Nederlandse oosten. Met een vriendin in háár auto want zelf rijdt hij niet. Noem dat maar eens geen kunstliefde!

Rob componeerde daarna het op maandag 16 mei gepubliceerde dichtwerk op maat bij mijn Pellegrinos. Dat bronzen beeld. (http://robvandezande.blogspot.nl/2016_05_01_archive.html )

In galop ontstijg ik
De versplinterde bast,
Die al wat vurig is
Met z’n kunde verast

En vlucht ik naar
Apollo zijn hand,
Aleer hij een gelijke
Voor ’t rijtuig spant,

Om zo de kroon
Der gulden soeverein
Te hoeden voor een val
Van troebeler schijn.

Dandelion

Tot volgende week.
TOOS

“De mens op weg” weer op weg

“De mens op weg” stond al een poos stilletjes te staan, opgeslagen in mijn atelier. Dus werd het weer eens tijd dat die thematentoonstelling van mij opnieuw op pad ging. Want in feite is die serie schilderijen bedoeld als een soort reizende expositie.

Na 2004, het jaar van ontstaan in de Martinikerk te Franeker, daar waar nu dus mijn tentoonstelling “Helden” is te zien, zijn er al diverse tussenstops geweest. Zoals bijvoorbeeld de City van Londen, op een steenworp afstand van de Bank of England, en Middelburg. Nu kan het particuliere Museum Art-Land in het Noord-Hollandse Nibbixwoud, iets boven Hoorn gelegen, aan die rij stops worden toegevoegd.

 

Maar laat ik eens uitleggen wat “De mens op weg” inhoudt. Voor die tentoonstelling in 2004 gebruikte ik rubbings van de eeuwenoude grafstenen in de Martinikerk als een symbolisch scharnierpunt tussen twee soorten reizen. De reis tijdens het leven en de reis na de dood. Als metafoor voor de levensreis gebruikte ik de beroemde middeleeuwse pelgrimage naar het Spaanse Santiago de Compostela. Hier zou volgens overlevering het lichaam van de apostel Jacobus, één van de discipelen van Jezus, begraven liggen.  Het verhaal dat zijn lichaam, nadat hij in Palestina was onthoofd, in een stenen boot vanzelf de Galicische kust bereikte, zegt natuurlijk genoeg over het waarheidsgehalte ervan. Maar in de hoogtijeeuwen van de pelgrimage reisden er per jaar zo’n miljoen Europeanen naar Santiago. Dat is natuurlijk gigantisch als je totale bevolking van Europa in die periode van 13-15de eeuw in aanmerking neemt in combinatie met de reisomstandigheden. Ongelooflijk intrigerend vond ik dat! En nog steeds trouwens. Er ontstond in feite de eerste Europese toeristische infrastructuur met bijbehorend B&B in kloosters, herbergen en speciale pelgrimsoverblijfplaatsen.

Voor de reis na de dood liet ik mij natuurlijk inspireren door de 14de eeuwse Divina Commedia van Dante Alighieri. Dat verhaal van zijn denkbeeldige reis door Hel, Louteringsberg en Paradijs, op zoek naar zijn geliefde Beatrice, is na al die eeuwen nog steeds een parel van de wereldliteratuur.

Toen de leiding van Museum Art-Land (www.art-land.nl) mij vroeg of ik een bijdrage kon leveren aan hun zomerexpositie was de keus snel gemaakt. “De mens op weg” zou weer op reis gaan. Afgelopen zondag 2 juni was de opening. Zelf kon ik er jammer genoeg niet bij zijn want de Middelburgse Kunst en Cultuurroute vroeg om mijn aanwezigheid. Tja, een mens kan niet altijd alles. Maar de tentoonstelling is tijdens de weekeinden nog te bezichtigen tot 24 augustus. Tot volgende week.

TOOS

www.toosvanholstein.nl

www.toos.biz

YouTube  http://bit.ly/ij4Pag

Koffie, koek en bubbles

Hoeveel contrasten kun je meemaken op één zondag, afgelopen zondag dus? Gedragen psalmmuziek en het Amerikaanse ritme van George Gershwin. De kroningspreek van een dominee voor 30 april en een tentoonstellingsopening door een pastoor. Koffie en koek bij die opening in het Friese Franeker en bubbels en wijn bij mijn BuitenKunst in het Friese Grou. ’s Morgens in de houten kerkbanken van de Franeker Martinikerk en ’s middags in luie tuinstoelen in de lekkere lentezon.

Maar ja, hoeveel kunstenaars makken ’t dan ook mee dat ze hun expositieopening hebben op de vroege zondagmorgen rond 10.30 uur? En dan ook nog eens met een uitgebreid harmonie-orkest er bij dat vlak voor die opening het Wilhelmus ten beste geeft. Dat alles dus, met ook Gershwin,  bij de vernissage van mijn “Helden” in die middeleeuwse Martinikerk van Franeker. Ik had dit al eerder meegemaakt bij mijn tentoonstellingen daar in 1996 en 2004. Maar dat harmonie-orkest  Advendo was toch wel een heel speciaal extraatje dat ik nog niet eerder had meegemaakt. Geweldig klonk dat, in de akoestiek van die grote kerk!

Wij, Anita van Os van galerie De Roos van Tudor en ik, hadden oud-pastoor Jan Romkes van der Wal gevraagd om de opening van “Helden” te doen. In 2004 had ik al heel intensief met hem samengewerkt bij mijn expositie “De mens op weg”,ook in die Martinikerk. Een van de thema’s was daar de middeleeuwse pelgrimage naar Santiago de Compostella. En daarover kan Jan Romkes uren vertellen. Hij heeft toen heel veel teksten verzorgd voor de brochure die bij die expositie verscheen.

Voor een aantal schilderijen in de tentoonstelling nu heb ik heiligen gebruikt die in fresco’s op pilaren in de kerk staan afgebeeld. En ook daar weet hij heel veel van. Vandaar dus de keus voor hem als opener.

Bijgaande foto’s laten wel zien dat het een zeer geanimeerde opening was.  Daarna wachtte nog Grou. Want daar, bij Werpsterhoeke Tuinmeubelen, waren de Open Dagen in combinatie met mijn Buiten-Kunst op alu-dibond. ’s Morgens dus koffie en koek in Franeker, ’s middags die bubbels en wijn in Grou. Zeg maar eens dat het kunstenaarsleven geen aangename variaties en contrasten oplevert! Tot volgende week.

TOOS

www.toosvanholstein.nl

www.toos.biz

YouTube  http://bit.ly/ij4Pag