Na een Deel I komt er heel vaak een Deel II

Bovenstaande foto stamt van een paar weken geleden uit het museum Musiom in Amersfoort. Daar hangt nu van mij onder andere dit schilderij dat door de trotse bezitter voor enige tijd aan het museum in bruikleen is gegeven. En trots mag hij zijn want dit werk siert dus ook de omslag van mijn eerste Grote Boek dat al weer wat jaartjes terug verscheen. Meer dan 200 pagina’s met foto’s van schilderijen van mij en begeleidende teksten.

Wat je niet kunt zien is wat op de rug van dat boek staat: Toos van Holstein I. Dat schept natuurlijk een verplichting naar de vele bezitters van dat boek. Maar ook voor mijzelf. Er moest dus ooit een deel II komen. Net zo groot en net zo dik. En dat ooit is dus nu. Levensgezel en ik zijn dan ook hard bezig om dit te bewerkstelligen. Want, zo is het voornemen, eind september moeten de stapels gedrukte exemplaren de drukkerij verlaten.

bezig aan deel II

Voordat ’t zover is, moeten heel veel ideeën een concrete vorm krijgen. Hoe krijgt de inleiding gestalte? Wie leveren er tekst aan? Welke schilderijen komen erin? Bij die schilderijen moeten korte verhaaltjes komen van mij, zowel in het Nederlands als het Engels. Wat wordt de volgorde van de schilderijen in het boek? Wie gaat het geheel vorm geven? Wanneer is onze deadline, wanneer die van de vormgever en wanneer die van de drukker? Allemaal existentiële vragen die bij mij zorgen voor een vol, druk hoofd en voor een lekker korte aflevering dit keer.

Hoe dan ook, deel II komt er aan! Met als officiële presentatiedatum zondag 6 oktober. Bij de opening van mijn speciale, grote expositie ‘The 70-Series and More’ in Galerie Peter Leen XL te Breukelen. Tot volgende week.

TOOS

Poorten

Ik verdwijn voor een viertal weken onder de internetradarhorizon. Dat gebeurt vaker, maar zoals gewoonlijk laat ik mijn lezers daarbij niet in de steek. Dus verschijnt er toch elke week een aflevering die ik van te voren heb klaar gezet. Maar noodgedwongen wat korter en anders van karakter. Laat je verrassen.

Toos van Holstein, Zocalo, olieverf 90 cm-120 cm

Regelmatig hoor ik bij mijn werk de opmerking “oh, Toos van Holstein, die met de poorten”. Op zich klopt dat. Want poorten komen regelmatig voor op mijn schilderijen. Zij het op maar een beperkt gedeelte ervan. Maar zoals dat voor mij ook het geval is, laat een poort blijkbaar sterke indrukken achter bij velen. Die poort is dan ook een archetype, een sterk symbool voor het bestaan van de mens.

Toos van Holstein, Dame blanche, olieverf 70 cm-50 cm

Ga maar na. Al duizenden jaren komt ze in allerlei architectonische vormen voor bij allerlei culturen verspreid over de hele aarde. Maar is ’t ook niet een poort die ons bij de geboorte toegang geeft tot het leven? En krijgen mensen met een bijna doodservaring niet vaak een beeld van een tunnel met aan het eind een opening, een poort met heel veel licht erachter?

Daagt ook de fysieke poort de van nature nieuwsgierige mens niet uit om er doorheen te gaan en nieuwe gebieden, nieuwe verten aan de andere kant te ontdekken? Maar symboliseert ze juist ook niet het omgekeerde? De geborgenheid van de thuiskomst? Na een korte of lange reis, na een dag werken of na een avontuurlijke periode?

Te gelijkertijd kun je die poort zien als afweermiddel tegen het onbekende,  tegen gevaar. Dan doen we ‘m dicht uit angst of als afweer tegen de vijand. Je zou kunnen zeggen dat daardoor die poort tegenwoordig ook weer een sterk symbolische functie heeft. Hoe doen we ’t met de poort naar Europa? Open of dicht?

Toos van Holstein, Harmony, olieverf 80 cm-120 cm

Voor mij heeft de poort dus een veelvormige symbolische betekenis. Daarbij vind ik ’t gewoon een heerlijke vorm om van tijd tot tijd op het doek te zetten. Maar dat lukt me alleen als ik mijn poort openzet, er in gedachten of in werkelijkheid op uit ga om de uitingen van andere culturen te absorberen en te verwerken in die schilderijen. Ik denk dan ook dat ik nog lang niet klaar ben met het weergeven van de poort in al haar variaties en alle mogelijke contexten. Mijn slogan is ten slotte niet voor niets “for me art is travelling the mind”. Tot volgende week.

TOOS

Brabantse sferen

 

Ik hou wel van af en toe een feestje. En de opening van een expositie van mij ervaar ik toch altijd op die manier. Dus afgelopen vrijdag was er zo’n feestje. Bij Galerie de Leeuwenhoeve aan de Abcovenseweg 25 in Goirle (www.deleeuwenhoeve.nl). John Theuws en Erica Dodde zijn daar dit jaar met hun galerie begonnen in een prachtige ruimte. Bijgaande foto’s getuigen daar van.

Daarbij komt nog dat een tentoonstelling in Brabant voor mij altijd een speciaal tintje heeft. Ik heb er een grote kunstachterban waardoor zo’n vernissage ook altijd een feest van ontmoetingen wordt. Want naast genodigden van de galerie duiken er dan ineens bekenden van mij op die ik vaak al een poos niet heb kunnen zien en spreken. Zo ook dus nu. Met andere woorden, een heel geanimeerde, zeer goed verzorgde avond in een mooi uitgelichte grote galerieruimte in gezelschap van veel lieve vrienden en nieuwe liefhebbers van mijn werk. En met, al zeg ik ’t zelf,  een heel mooie, kleurrijke tentoonstelling.

Ik ga nog een selectie maken uit de gemaakte foto’s voor een diashow op mijn site www.toosvanholstein.nl. Als die klaar is, kom ik dat hier in dit blog natuurlijk wel vertellen.

Omdat ik toch in Brabant was, heb ik er maar gelijk een bezoek aan de Dutch Design Week aan vastgeplakt. Want als ’t even kan wil ik dat evenement niet missen. Bijna 1500 vormgevers en ontwerpers van over de hele wereld die hun kunnen laten zien op de oude fabrieksterreinen van Philips in Eindhoven. Dat gebied wordt langzaam maar zeker omgetoverd tot een broeinest van creativiteit in samenhang met modern wonen en uitgaan. “The place to be” voor de cultuurliefhebber.

Als je ziet wat er tegenwoordig allemaal kan met nieuwe materialen en nieuwe, vooral ook digitale technieken! Dat is echt smullen. Niet alleen voor mij maar ook voor de 200.000 bezoekers die er afgelopen week waren. Druk, druk, druk dus. Met een opvallend gemeng publiek. Jong en oud, alle bevolkingsgroepen door elkaar. Design is in, da’s duidelijk. En mijn oude woonstad Eindhoven zit daarbij als een spin in het web. Voor de editie van komend jaar ga ik beslist meer tijd uittrekken om al die mogelijke en onmogelijke uitingen van de menselijke fantasie op ontwerpgebied wat uitgebreider te bekijken. Tot volgende week.

TOOS

www.toos.biz

www.toosvanholstein.nl

YouTube  http://bit.ly/ij4Pag

Hollen en stilstaan

De uitdrukking mag dan wel “het is hollen òf stilstaan” zijn, maar bij mij is het meestal “hollen èn stilstaan”. Dat lijkt enigzins tegenstrijdig, maar ik zal een poging doen het uit te leggen.

Zo volgt mijn komende tentoonstelling namelijk al snel op de vorige. “Hollen” dus. Die in Nice is net voorbij maar in Goirle begint alweer een nieuwe op vrijdag 26 oktober. Voor genodigden vanaf 18 uur bij Galerie en Kunsthandel de Leeuwenhoeve aan de Abcovenseweg 25 . Ik schreef in één van mijn vorige stukjes al eens over die galerie. Zie ook hun website www.deleeuwenhoeve.nl . Ik zet die opening trouwens maar niet op de openbare evenementen bij facebook. Want de burgemeester van Goirle hetzelfde voor de kiezen laten krijgen als die van Haren zou ik toch niet willen.

Deze nieuwe expositie verschilt trouwens van karakter met die bij galerie Qvadrige in Nice.

Daar aan de Côte d’Azur was het een thematentoonstelling rond de Ilias van Homerus. Nu is ’t er een met “vrij  werk”, schilderijen die zijn ontstaan omdat ik bepaalde beelden in mijn hoofd heb die er nu eenmaal  gewoon uit moeten. Niet voor niets is mijn slogan “for me art is travelling the mind”! Daarop slaat dat “stilstaan”. Ik mag voor de buitenwereld  dan vaak  druk bezig zijn met allerlei kunstzaken, maar in mijn hersenen  zit ergens een of andere kwab waar indrukken en impulsen rustig kunnen bezinken. En uiteindelijk vindt dat proces dan in mijn atelier zijn weerslag in schilderijen zoals die nu bij de Leeuwenhoeve zijn te zien. Van een paar van die werken heb ik foto’s bijgevoegd.

Een interessant aspect  voor mij is ook nog dat ik uit de grote kunstcollectie van galerie-eigenaar John Theuws een  keus mag maken voor een  tentoonstelling in de tentoonstelling . En daar zitten grote namen bij! Heel leuk lijkt me dat, conservatortje spelen.

Een interessant aspect voor mijn bloglezers is misschien wel mijn Nieuwsbrief. Al heel lang verstuur ik jaarlijks zo’n  5 tot 7 keer per e-mail een Nieuwsbrief als er een expositie of andersoortige kunstmanifestatie van mij zit aan te komen. Zo ook nu dus bij die tentoonstelling in Goirle. Een kleine duizend adressen staan er in het verzendbestand voor die brief. Als je belangstelling hebt, is het heel makkelijk daar ook bij te komen. Ga naar de Nederlandse openingspagina van www.toosvanholstein.nl , klik op “abonneer” onder het icoontje voor de Nieuwsbrief en de rest wijst zich vanzelf. Mijn recente Nieuwsbrief is daar ook te lezen. Tot volgende week.

TOOS.

www.toos.biz

www.toosvanholstein.nl

YouTube  http://bit.ly/ij4Pag

Lentuh voor een ZeBra!

Lentuh voor een ZeBra!

Lentuh, zo moet je dat blijkbaar op z’n Haags schrijven. Maar wat de schrijfwijze ook mag zijn, een betere start van de lente kunnen we ons toch niet wensen! Lekker de tuin op orde brengen. Of gewoon van de zon genieten op je eigen terras. Logisch dat er veel belangstelling is voor de buitenmeubelen bij het 15-jarig jubileum van Palladio in het Zeeuwse Heinkenszand. Vorige week schreef ik daar al over. Want dat Palladio-feest wordt ten slotte toch maar mooi opgesierd met mijn TOOS-buitenkunst als artistieke toegift.

’t Leek me wel leuk een filmpje te maken van die combinatie van kunst met het outdoor living in het hoge kwaliteitssegment, zoals dat tegenwoordig in reclametermen heet. Zie hier het resultaat op mijn YouTube-kanaal.

 BUITEN(gewone)KUNST

Maar wat doet die “ZeBra” eigenlijk in de titel? Dat kwam door het begrip kwaliteit hierboven.Eerst even die ZeBra’s. Die kom je tegenwoordig heel veel tegen in Zeeland. Niet in de vorm van overstekend wild maar als Zeeuwse Brabanders. Zij vormen zo langzamerhand een niet onbelangrijk deel van de bevolking in Zeeland. Zelf ben ik er sinds 2001 ook één, tot volle tevredenheid. En met mij zijn er zo nog velen die zich telkens opnieuw weer laten verbazen door de kwaliteit van het leven in hun provincie.

Want zo’n Palladio hoort toch wel even bij het topsegment van de branche in Nederland! Of wat te denken van De Drukkerij in Middelburg, absoluut één van de mooiste boekenzaken in ons land. Of, om nog maar een andere zijstraat te noemen, dat onevenredig grote aantal sterrenrestaurants in Zeeland? Heeft trouwens de Walcherse zeekust ook niet de meeste zonuren van Nederland? Die ZeBra’s hebben duidelijk een goeie neus voor levenskwaliteit. Tot volgende week.

TOOS. 

www.toos.biz

www.toosvanholstein.nl

YouTube  http://bit.ly/ij4Pag

De laatste loodjes

Het is altijd verbazingwekkend hoe in een paar dagen iets snel is af te breken dat een aantal weken heeft gekost om op te bouwen (zie de diverse foto’s). In die zin vallen de laatste loodjes dan wel weer mee. Alhoewel het toch met enige weemoed is dat ik nu die kazematten in fort Rammekens langzaam leeg zie worden. Het heeft ten slotte ook heel wat energie en hoofdbrekens gekost om ze te vullen. Ik zie ons nog staan zoeken naar spijkers in de muren om werk aan op te hangen. Want in de muren van zo’n rijksmonument mag natuurlijk geen spijker meer geslagen worden tenzij er via ondoorgrondelijke bureaucratische wegen toestemming voor wordt gegeven. En electriciteitssnoeren voor de extra aangeschafte bouwlampen, die nodig waren voor de

uitlichting, mogen natuurlijk niet zomaar over de vloer liggen te slingeren. Daarvan heb ik wel weer geleerd dat je dan leert heel inventief te zijn, waardoor alles uiteindelijk toch goed komt. Houtjes, touwtjes, latjes, steigers, piepschuimblokken, plastic binders, kneedgum, houten wiggen, punaises, gootjes en wat al niet hebben we gebruikt. Het heeft tijdens de opbouw in april lichamelijk menige zweetdruppel gekost, mondeling af en toe een krachtterm en geestelijk vele nachtelijke denkuurtjes als ik niet kon slapen.

 En nu? Nu is het een mooi avontuur dat een half jaar heeft geduurd. Alhoewel, in feite is het natuurlijk veel en veel langer geweest als je alle voorbereidingstijd meetelt. Maar dat heeft me ook weer op allerlei nieuwe sporen in mijn kunstcarrière gezet, nog afgezien van dit blog, alle video’s op mijn YouTube-kanaal http://bit.ly/ij4Pag, mijn tweede website www.toos.biz en de activiteiten op social media als Facebook, Twitter en LinkedIn.

Tot volgende week.

TOOS

www.toos.biz

www.toosvanholstein.nl