De Blik van Andere Ogen

Voor alles in het leven is er een 1e keer. Dus ook in TOOS&ART. Ik neem, met toestemming natuurlijk, een iets ingekorte aflevering over van mede-blogger Koen Schijvens. Want hij schreef kort geleden een plezant blog over mij en mijn kunst. Waarom? Lees maar.

Zijn blog begint met een foto + bijbehorende vraag.

“Waar ben ik?”.

Voor mij niet moeilijk te beantwoorden, maar laat Koen zelf het antwoord geven.

‘De hoek van de Nieuwepoortstraat en de Korendijk met de Abdijtoren de Lange Jan in de verte. Ik was ooit één keertje eerder in dit stukje van Middelburg. Een etentje met het Middelburgs Theater na de succesvolle voorstellingenreeks van Het dagboek van Anne Frank in het Minitheater. Maar dat is alweer tweeëntwintig jaar geleden.

Ik zoem wat meer in op mijn zondagse eindbestemming. Waarschijnlijk weten sommige volgers (meelezers) van blogs al waar ik uithing bij het lezen van de titel ‘Zondag, naar Toos’. 

het atelier van Toos van Holstein

Toos van Holstein is beeldend kunstenaar en publiceert wekelijks (op donderdag) een uitgebreid kunstartikel op haar blog. Soms over haar eigen werk, vaak over tentoonstellingen die ze bezocht of over associaties die zo’n bezoek bij haar teweeg brachten. Een aanrader. Ik leerde haar enkele jaren geleden DIGITAAL kennen via haar weblog. We reageren sindsdien met grote regelmaat op elkaars stukjes. En toen deed ik iets ‘voor het eerst in mijn leven’: Ik ontmoette een medeblogger in het écht.

Toen ik haar atelier binnenkwam, waren Toos en haar levensgezel druk bezig met uitleg geven aan andere bezoekers. Ik keek alvast naar de schilderijen dicht bij de ingang. Uiteraard herken ik – na al die digitale bezoekjes – haar stijl.

Een man (Levensgezel, zoals Toos haar man altijd noemt) komt naar me toe met de woorden: “Een bekend gezicht.” Ik stamel zoiets als “O ja!?” “Van jouw blog.” Een stevige handdruk en uiteraard stellen we ons voor met onze voornamen. We staan algauw geanimeerd te praten als ook Toos zich bij ons aansluit. Een hartelijke ontmoeting. Het gaat algauw over gezamenlijke kennissen en over haar atelier dat ik niet eerder zag of bezocht. En over Middelburg. Ze heeft vanuit de voorzijde van haar pand een prachtig ‘doorkijkje’ richting de binnenstad van de Zeeuwse hoofdstad. Soortgelijke doorkijkjes zie je heel vaak terugkomen in haar werk. Zij schildert aan de voorzijde van haar atelier want daar is het beste licht. Belangrijk voor een beeldend kunstenaar.

We praten honderduit over Brabant, Friesland, Italië, Nice en Cannes. Over reizen, lesgeven, inspiratiebronnen en nog veel meer. Dan neemt ze me mee naar een aantal nieuwere werken. Ik krijg uitleg over het ‘zwart’ en het ‘blauw’ en over bepaalde verven (pigmenten) die zij gemengd heeft met … ik ben het vergeten. Ze laat me kijken naar een werk; eerst van recht-voor en daarna vanaf de rechterkant. Nu duikt er plots ‘blauw’ op in dat schilderij, blauw dat ik daarvoor niet zag. Ik kan het (technisch) niet uitleggen. Dat hoeft ook niet.

Levensgezel maakt bij elk tentoonstellingsbezoek een foto van Toos mét een werk van de kunstenaar waaraan de tentoonstelling is gewijd. Natuurlijk wil ik nu een foto van haar en mij bij een werk van haar. 

Levensgezel staat al klaar met zijn mobieltje

Ik hoop ook iets te kunnen kopen. Ik ben geen verzamelaar – daar is de kleine portemonnee verantwoordelijk voor – maar ik informeer voorzichtig naar een reeks waarover ze een aantal jaren geleden schreef. Er komt een doos te voorschijn met werk uit de ’70-Series’. Ik val meteen voor het eerste werk dat zij mij toont. Daarna krijg ik er nog een stuk of tien te zien. Maar de eerste heeft nog steeds mijn voorkeur.

Toos maakt niet alleen schilderijen. Ook beelden en keramiek. Mijn oog valt op kleine beeldje met de titel: ‘Keti Koti’. Ketenen gebroken (feest 1 juli). Ik kies er eentje uit. Moet ik uitleggen waarom? Kijk maar naar het werk hieronder. We plaatsen beide werkjes op een ‘tafeltje’. Ik maak een foto.

Ik vind de combinatie zeer geslaagd. Ik betaal. Alles wordt zorgvuldig ingepakt met bubbeltjesplastic. Nu thuis nog een mooi plekje vinden. Nog maar een foto maken van de aangekochte werken, nu mét de kunstenaar in haar atelier.

Het wordt tijd om te vertrekken met de aangekochte kunst en het boek TOOS VAN HOLSTEIN II ‘for me art is travelling the mind’(ISNB 978-94-91190-24-7 – uitgeverij Donkigotte). Als extraatje schrijft en tekent Toos iets voorin het boek: ‘Voor Isabel & Koen’. Hartelijk dank.

Een zeer geslaagde zondag.

Iets extra: dit was logje nummer 2000. Dat zag ik al een paar weken aankomen. Een soort mijlpaal zonder dat ik daar naar streefde. Ik wilde wel bewust een stukje als nummer 2000 schrijven over iets bijzonders. Jullie begrijpen vast dat dat gelukt is.‘

Zeg nou zelf, zo’n tekst is toch de moeite waard om over te nemen? In nog wel Koen’s nummer 2000! Koen, dankjewel.Tot volgende week.

TOOS